【AAA】经典诵读《论语》拼音版第一二章

《【AAA】经典诵读《论语》拼音版第一二章》由会员上传分享，免费在线阅读，更多相关内容在应用文档-天天文库。

1、【MeiWei_81重点借鉴文档】lúnRǔ《论语》Ruéérpiān学而篇zǐRuēRuéérshíRízhībùRìRuèhūRǒupénɡzìRuǎnfānɡláibùRìlèhūrénbùzhīérbùRùn子曰：“学而时习之，不亦说乎？有朋自远方来，不亦乐乎？人不知而不愠，bùRìjūnzǐhū不亦君子乎？”RǒuzǐRuēqíwéirénRěRiàotìérhàofànshànɡzhěRiǎnRǐbúhàofànshànɡérhǎozuòluànzhě有子曰：“其为人也孝弟，而好犯上者，鲜矣；不好犯上而好作乱

2、者，wèizhīRǒuRějūnzǐwùběnběnlìérdàoshēnɡRiàotìRězhěqíwéirénzhīběnRú未之有也。君子务本，本立而道生。孝弟也者，其为仁之本与！”zǐRuēqiǎoRánlìnɡsèRiǎnRǐrén子曰：“巧言令色，鲜矣仁！”zēnɡzǐRuēwúrìsānRǐnɡwúshēnwéirénmóuérbùzhōnɡhūRǔpénɡRǒujiāoérbùRìnhū曾子曰：“吾日三省吾身：为人谋而不忠乎？与朋友交而不信乎？chuánbùRíhū传不习乎？”zǐRuēdàoqiānsh

3、ènɡzhīɡuójìnɡshìérRìnjiéRònɡéràirénshǐmínRǐshí子曰：“道千乘之国，敬事而信，节用而爱人，使民以时。”zǐRuēdìzǐrùzéRiàochūzétìjǐnérRìnfànàizhònɡérqīnrénRínɡRǒuRúlìzéRǐRuéwén子曰：“弟子入则孝，出则弟，谨而信，泛爱众，而亲仁，行有余力，则以学文。”zǐRiàRuēRiánRiánRìsèshìfùmǔnénɡjiéqílìshìjūnnénɡzhìqíshēnRǔpénɡRǒujiāo子夏曰：“贤贤易色；事父

4、母，能竭其力；事君，能致其身；与朋友交，RánérRǒuRìnsuīRuēwèiRuéwúbìwèizhīRuéRǐ言而有信。虽曰未学，吾必谓之学矣。”zǐRuējūnzǐbúzhònɡzébùwēiRuézébúɡùzhǔzhōnɡRìnwúRǒubùrújǐzhěɡuòzéwùdànɡǎi子曰：“君子不重则不威，学则不固。主忠信，无友不如己者，过，则勿惮改。”zēnɡzǐRuēshènzhōnɡzhuīRuǎnmíndéɡuīhòuRǐ曾子曰：“慎终追远，民德归厚矣。”zǐqínwènRúzǐɡònɡRuēfūzǐz

5、hìRúshìbānɡRěbìwénqízhènɡqiúzhīRúRìRǔzhīRú子禽问于子贡曰：“夫子至于是邦也，必闻其政，求之与，抑与之与？”zǐɡònɡRuēfūzǐwēnliánɡɡōnɡjiǎnrànɡRǐdézhīfūzǐzhīqiúzhīRě子贡曰：“夫子温、良、恭、俭、让以得之。夫子之求之也，qízhūRìhūrénzhīqiúzhīRú其诸异乎人之求之与？”zǐRuēfùzàiɡuānqízhìfùmòɡuānqíRínɡsānniánwúɡǎiRúfùzhīdàokěwèiRiàoRǐ子曰：“父在，

6、观其志；父没，观其行；三年无改于父之道，可谓孝矣。”RǒuzǐRuēlǐzhīRònɡhéwéiɡuìRiānwánɡzhīdàosīwéiměiRiǎodàRóuzhīRǒusuǒbùRínɡ有子曰：“礼之用，和为贵。先王之道，斯为美，小大由之。有所不行，zhīhéérhébùRǐlǐjiézhīRìbùkěRínɡRě知和而和，不以礼节之，亦不可行也。”RǒuzǐRuēRìnjìnRúRìRánkěfùRěɡōnɡjìnRúlǐRuǎnchírǔRěRīnbùshīqíqīnRìkězōnɡRě有子曰：“信近于义，言

7、可复也。恭近于礼，远耻辱也。因不失其亲，亦可宗也。”zǐRuējūnzǐshíwúqiúbǎojūwúqiúānmǐnRúshìérshènRúRánjiùRǒudàoérzhènɡRān子曰：“君子食无求饱，居无求安，敏于事而慎于言，就有道而正焉。kěwèihàoRuéRěRǐ可谓好学也已。”zǐɡònɡRuēpínérwúchǎnfùérwújiāohérúzǐRuēkěRěwèiruòpínérlè子贡曰：“贫而无谄，富而无骄，何如？”子曰：“可也。未若贫而乐，fùérhàolǐzhěRězǐɡònɡRuēshīR

8、únrúqiērúcuōrúzhuórúmóqísīzhīwèiRú富而好礼者也。”子贡曰：“《诗》云：‘如切如磋，如琢如磨’，其斯之谓与？”zǐRuēcìRěshǐkěRǔRánshīRǐRǐɡàozhūwǎnɡérzhīláizhě子曰：“赐也，始可与言《诗》已矣，告诸往而知来者。”zǐRuēbúhuànrénz